توکونومیک (Tokenomics) یا اقتصاد توکنی وکاربرد آن

عرضه کوین و توکن :

از مفاهیمی که هر فعال در بازار ارز های دیجیتال با آن سر و کار دارد ، عرضه ی کل و عرضه در گردش است . اما به تازگی ، سایت هایی نظیر Coingecko و CoinMarketCap  ، مفهوم دیگری به نام Max Supply  را معرفی کرده اند . عرضه کل ، تعداد کل توکن های عرضه شده بعلاوه توکن های قفل شده منهای توکن های نابود شده و سوخته است .

توکن ها دو نوع عرضه کل دارند :

عرضه کل ثابت :

عرضه کل ثابت مثل قراردادی ثابت می باشد که قابل تغییر نیست . مثلا تعداد کوین های بیت کوین 21 میلیون واحد می باشد و این تعداد قابل تغییر نمی باشد .

عرضه کل متغیر :

مقدار ارز دیجیتالی که عرضه می شود با توجه به خصوصیات پروژه ، به صورت متغیر تعریف میشود. این متغیر ها پارامتر های متفاوتی دارند . مثلا به دلیل استخراج آن ارزدیجیتال ، عرضه ی کل آن ارز افزایش پیدا می کند .یا مثلا به دلیل توکن سوزی ، عرضه کل آن کاهش پیدا می کند . پارامتر بعدی این متغیر ، استفاده از روش Mint and burn دائما در حال تغییر می باشد .

 تا کنون حدود 10000 ارز دیجیتال اعم از توکن و کوین وجود دارد که هر کدام با روش های زیر اداره می شوند .

غیر متمرکز :

ارز های دیجیتال غیر متمرکز به ارز هایی می گویند که توسط دولت ها یا سازمان ها مدیریت نمی شوند بلکه اداره آن توسط جامعه صورت میگیرد مثل بیت کوین و اتریوم و….

متمرکز :

ارز های دیجیتالی که توسط سازمان یا شرکتی اداره می شوند و این سازمان ها کنترل بر ویژگی ها و زیر ساخت های آن دارد را متمرکز می گویند .

به طور مثال ارز های ثابت یا استیبل کوین ها جزو ارز های دیجیتال متمرکز می باشند .

از متمرکز به غیرمتمرکز :

اینگونه ارز های دیجیتال در ابتدا متمرکز می باشند اما بعد از مدتی مسئولیت آن بر عهده جامعه قرار می گیرد و به عنوان مثال ارز دیجیتال بایننس کوین ابتدا توسط صرافی بایننس مدیریت می شد و بعد از مدتی مدیریت آن را به جامعه سپرد .