شاخص داوجونز Dow jones

همانطوری که میدانیم همواره هر نظریه ای جدا از موافقان خود منتقدانی نیز دارد. واضح و مبرهن است که شما نمی توانید همه را از خود راضی نگه دارید. از همین رو شاخص داوجونز هم مخالفان مخصوص خود را دارد. البته که مخالفان نیز استدلالات خود را دارند که از نظر آنها کاملا منطقی است.

• نمایش کوچک تر

بازار بزرگ بورس آمریکا متشکل از نزدیک به هزار بنگاه اقتصادی است و شاخص داوجونز تنها 30 مورد از آنها را در خود لحاظ می کند. لذا بر طبق نظر منتقدان این شاخص نمی تواند آینه تمام نمای درستی از بازار باشد زیرا در مقایسه با کل بازار، بخش کوچکی را مورد بررسی قرار می دهد. از نظر ایشان به جای این شاخص می توان از شاخص های دیگری که بخش های بزرگ تری را اندازه گیری می کنند استفاده کرد. شاخص S & P 500  از این موارد است.

• متناسب با قیمت، نه درصد

مسئله مهم در شاخص داوجونز این است که تغییرات قیمتی سهام را نه از لحاظ درصد که از لحاظ مقدار تغییر نشان می دهد. به عنوان مثال دو شرکت به نام های X و Y را فرض کنیم که قیمت سهام X به ارزش 50 دلار و قیمت سهام Y به ارزش 5 دلار باشد. اگر قیمت یکی از شرکت ها 1 دلار افزایش و دیگری 1 دلار کاهش یابد شاخص بدون تغییر باقی می ماند. در صورتی که 1 دلار در اولی باعث 2 درصد تغییر و در دومی باعث 20 درصد تغییر شده است.

• بر اساس تقسیمات و یا سود سهام تنظیم نشده است.

با توجه به اینکه شاخص داوجونز یک شاخص قیمتی وزنی است، هنگام اعلام سود شاخص سقوط می کند.