عرضه اولیه سکه (Initial Coin Offering) یا همان آی‌سی‌او (ICO)، یک روشی است که ایده پردازان و اجرا کنندگان پروژه های جدید بر پایه بلاک چین، از طریق آن سرمایه جذب می کنند. بدین صورت که پیش از راه اندازی یک پروژه، توکن های (ارزهای دیجیتال) همان پروژه پیش فروش می شوند و سرمایه گذاران قادر خواهند بود با خریدن آن توکن‌ها سرمایه‌گذاری کنند.
ICO توکن‌های یک طرح اولیه سرمایه گذاری پروژه ایی است بر پایه بلاک چین، که موجب می‌شود از منظر تئوری در صورتی که آن پروژه موفقیت آمیز باشد ارزش آن توکن ها نیز بالا برود.کسانی که در یک پروژه مشارکت می کنند با بهره گیری از سایر ارزهای دیجیتال (مانند بیت کوین یا اتریوم) یا ارزهای فیات (دلار یا یورو) در آن پروژه سرمایه‌گذاری می کنند و در مقابل توکن دریافت می‌کنند.
ICO و IPO به یکدیگر بسیار شبیه هستند ولی تفاوت هایی هم دارند که در ادامه این مقاله به آن پرداخته خواهد شد.
بیایم برای اینکه مفهوم ICO را بهتر و ملموس تر درک کنیم با یک مثال به این موضوع اشاره کنیم.
مهندس نرم افزاری به نام آقای مکس تصمیم می گیرد با استفاده از فناوری غیر متمرکز بلاک چین، ایده ای که در ذهنش دارد را اجرا کند.
بر فرض او میخواهد یک پلتفرم غیرمتمرکز برای تبلیغات ایجاد کند.«adscoin» نامی است که برای توکن این پلتفرم انتخاب شده است. طبق طرح اولیه این پلتفرم، افراد میتوانند هزینه تبلیغات خود را از طریق این توکن ها به تبلیغ‌کنندگان پرداخت کنند. پس adscoin یک توکن کاربردی است ، با افزایش کاربران این پلتفرم ، قیمت توکن آن هم افزایش می‌یابد.
آقای مکس مقدمات اجرای پروژه خود را آماده می کند تا به زودی ایده خود را عملی نماید. ولی مشکلی وجود دارد. طبیعتا هر پروژه ای برای اجرا و توسعه نیازمند به سرمایه می باشد. آقای مکس میتواند از طرق مختلف سرمایه مورد نظر خود را جذب نماید. ساده ترین و محتمل ترین روش این است که با عقد قرارداد با یک سرمایه گذار حقیقی و یا توافق با یک شخصیت حقوقی شتابدهنده محلی، سرمایه مورد نیازش را تامین کند.
ولی اکنون که در پروژه آقای مکس مفاهیمی همچون بلاک چین و توکن تعریف شده است، بهتر است که او از ICO استفاده کند و از همه مردم جهان برای جذب سرمایه یاری بطلبد.ولی در این مسیر آماده نبودن پروژه و طبیعتا توکن های آن مشکلی اصلی اوست. برای حل این چنین مسائلی بلاک چین‌هایی مانند اتریوم از قرارداد هوشمند پشتیبانی می‌کنند. او با کمک پلتفرم اتریوم و قراردادهای هوشمند به سرعت تعدادی توکن می‌سازد و به کمک تیمش یک white paper (توضیحات پروژه) تنظیم می کند. سپس در سایتهایی که برای ICO در نظر گرفته است، به همراه اطلاعات تکمیلی از پروژه و تیم خودش، قرار می‌دهد.
سپس افراد بسیاری آن را مطالعه کرده و تعدادی از آنها در آن پروژه سرمایه گذاری کرده و در مقابل توکن دریافت می کنند. آقای مکس هم از طریق ICO با تامین سرمایه، پروژه را عملی کرده و بلاک چین ویژه خود را می سازد. در ادامه طی فرایندی توکن های اتریوم قبلی را به شبکه اصلی یعنی بلاک چین جدید منتقل میکند.
در صورتی که پروژه موفقیت آمیز باشد ارزش توکن های مذکور افزایش پیدا کرده و سرمایه گذاران هم در قبال سرمایه گذاریشان سود های چند برابری را به دست می آورند. در صورت عدم موفقیت ، انصراف آقای مکس و یا کلاهبرداری او ، سرمایه گذاران با ضرر هنگفتی رو به رو خواهند شد.
همانطوری که می دانیم همواره ریسک و سود دو روی یک سکه هستند.
ICO چه مزایا و معایبی دارد؟
مزایا
این فرایند به صورت آنلاین می باشد و به همین علت سرمایهگذاران به راحتی می توانند در آن شرکت کنند.
تراکنش های توکن‌های دریافتی به آسانی و در کم‌ترین زمان انجام می پذیرد.
هیچ نگرانی برای تبدیل توکن ها به پول نقد وجود ندارد و این موضوع به راحتی انجام می شود.
شرکت در رویداد ico به علت افزایش محبوبیت و همچنین جایگاه ارزهای دیجیتال در اقتصاد جهانی، برای سرمایهگذاران بازده سریع و زیادی خواهد داشت.
معایب
کریپتوکارنسی‌ها نوسانات بالایی دارند، این موضوع ممکن است سرمایه‌ی سرمایه‌گذار را در مدتی بسیار کوتاه از بین ببرد.
تا کنون در رویدادهای ICO کلاهبرداری‌های زیادی صورت گرفته است.
امکان دارد پروژه به موفقیت نرسد و سرمایه از بین برود.
تفاوت‌های ICO با IPO
روند ICO به صورت آنلاین است.
ICO برای ضمانت نیازمند حداقل سرمایه نیست.
ICO نیازمند هیچ مجوزی نیست.
توکن‌های ICO بسیار راحت تر از سهام به پول نقد تبدیل می شوند .
در ICO افراد برخلاف سهام داران هیچ شراکت و سهمی در پروژه ندارند.
ریسک سرمایه‌گذاری در ICO خیلی بالاتر از IPO است.
قوانین در IPO قوی‌تر است.